Vladimir Rašković – The Rash
Rodjen sam 31. jula 1975. godine u Vrbasu. Osnovnu školu, gde sam bio član gotovo svih sportskih sekcija, pohadjao sam u Sivcu, da bih posle završene somborske Gimnazije i odslužene vojske upisao Poljoprivredni fakultet u Novom Sadu.
Trčanjem počinjem da se bavim 2000-te godine, kada sam i istrčao svoj prvi polumaraton, ubrzo posle toga postajem član triatlon kluba Dynamic, iz Novog Sada, čiji sam član bio sve do osnivanja atletsko rekreativnog kluba Fruška Gora.
U svojoj trkačkoj karijeri kao najveći uspeh smatram upravo činjenicu da već 10 godina trčim i još uvek mi se trči. Do današnjeg dana učestvovao sam na bezmalo 100 trka, a smo na jednoj trci sam odustao a to je segedinski maraton 2001. godine.
Istrčao sam 17 olimpijskih maratona, najbolji rezultat 3h 4 min 34sek , Novi Sad 2006-te, 37 polumaratona sa najboljim vremenom 1h 24 min 54 sek, Sombor 2006-te, kao i 30-ak uličnih trka na distancama od 10 km do 33 km.
Pored, već navedenog, najvećeg trkačkog uspeha, kontinuitet treninga i učestvovanja na trkama, izdvojio bih i neke, meni najdraže rezultate kao što su treće mesto na niškom zimskom maratonu 2004-te, prvo mesto na velikom bukovačkom maratonu 48,8km 2006-te, prvo mesto na dunavsko-fruškogorskom triatlonu 2006-te( 42 km veslanje, 33 km trčanje, 41 km biciklo), kao i učešće na protestnom ultramaratonu Pančevo-Popovica 115 km.
Trčanje mi je omogućilo i da ispunim jedan od svojih dečačkih snova, da odem na Himalaje, 2007. godine totalno neplanski postajem član vojvođanske alpinističke ekspedicije sa kojom iste godine odlazim u Pakistan gde se penjemo na jedan od 14 svetkih vrhova većih od 8000 metara, Broad Peak 8047m.
Od 2009. godine radi kao sertifikovani visinski radnik i bilo je neminovno da se iz fuzije nekoliko zanimljivih sportova u glavi jednog adrenalinskog zavisnika rodi nešto novo. Tako je i bilo, sa ekipom prijatelja, penjača, sportista, visinskih radnika pokreće nezaustavivu priču PENJANJE PO DRVEĆU sa alpinističkom opremom.
Slike:
